ആ മാലാഖമാരോട്‌ നീതി കാണിക്കുക
നഴ്‌സുമാര്‍ ഫ്‌ളോറന്‍സ്‌ നൈറ്റിംഗേലിന്റെ പിന്‍മുറക്കാരായി നന്മയുടെ മെഴുകുതിരിയേന്തുന്നവരാണെന്നതില്‍ സംശയമുള്ളവരുണ്ടാകില്ല. ചില വിവരദോഷികളായ ഭര്‍ത്താക്കന്മാരോ അവിവാഹിത യുവാക്കളോ മാത്രമാണ്‌ നഴ്‌സുമാരെ കുറ്റം പറയുക. ആദ്യത്തേതില്‍ അനുഭവത്തിന്റെ ചൂടുണ്ടെന്ന്‌ അവര്‍ പറയുന്നെങ്കില്‍, ആരുടെ കാര്യത്തിലാണ്‌ അതില്ലാത്തതെന്ന്‌ തിരിച്ചു ചോദിക്കേണ്ടി വരും. ആളുകളെ നല്ലതും ചീത്തയുമായി വേര്‍തിരിക്കുന്നത്‌ അവര്‍ ചെയ്യുന്ന ജോലിയുടെ അടിസ്ഥാനത്തിലവരുത് . അവിവാഹിത യുവജനങ്ങള്‍ക്ക്‌ പണ്ടത്തെപ്പോലെ ഇപ്പോള്‍ നഴ്‌സുമാരോട്‌ വലിയ വിരോധമൊന്നുമില്ല. കെട്ടി ഇവിടെ നിര്‍ത്തീട്ടു പോകരുതെന്നേയുള്ളു, വല്ല അമേരിക്കേലോ ബ്രിട്ടനിലോ ഗള്‍ഫിലോ കൊണ്ടുപൊയ്‌ക്കൊള്ളണം.
നാട്ടിലായാലും വിദേശത്തായാലും നഴ്‌സുമാര്‍ നന്മയുടെ കൈത്തിരി തെളിയിച്ച്‌ ആശ്വാസമേകുന്നവര്‍തന്നെ. നമ്മുടെ സര്‍ക്കാരാശുപത്രികളിലെ ചിലര്‍ ഇതിന്‌ അപവാദമല്ലെന്നില്ല.
നഴ്‌സായി സ്വന്തം കുടുംബം പോറ്റാന്‍ മുംബൈയില്‍ പോയവരും നഴ്‌സിംഗ്‌ പഠിച്ച്‌ വല്ല വിധേനയും രക്ഷപ്പെടാന്‍ ഡല്‍ഹിയില്‍ പോയ കുട്ടികള്‍ അവിടെയും തെരുവില്‍ കിടന്നു സമരം ചെയ്‌ത്‌ എത്ര അഛനമ്മമാരെയാണ്‌ തീ തീറ്റിക്കുന്നത്‌. എന്നാലോ , വെറുതേ വായിട്ടലയ്‌ക്കുകയൊന്നുമല്ല ആ കുട്ടികളെന്ന്‌ അറിയാവുന്നതുകൊണ്ട്‌ കേരളം അപ്പാടെ അവരുടെ കൂടെ നിന്നു, നില്‍ക്കുന്നു എന്നത്‌ വലിയ കാര്യംതന്നെ.
മുംബൈയിലെ സ്വകാര്യ ആശുപത്രിയില്‍ ബീന എന്ന മലയാളി നഴ്‌സ്‌ മരിച്ചപ്പോഴാണ്‌ മറ്റു നഴ്‌സുമാര്‍ പ്രതിഷേധവുമായി ഇറങ്ങിത്തിരിച്ചതെങ്കില്‍ ഡല്‍ഹിയില്‍ സഹവിദ്യാര്‍ഥിനിയുടെ യൂണിഫോം വസ്‌ത്രം വലിച്ചുകീറിയതാണ്‌ മറ്റുള്ളവരെ പ്രകോപിപ്പിച്ചത്‌. പ്രിന്‍സിപ്പല്‍തന്നെയാണ്‌ അങ്ങനെ ചെയ്‌തത്‌. ബീനയ്‌ക്ക്‌ മതിയായ ചികില്‍സപോലും ലഭിച്ചിരുന്നില്ലത്രേ. നോക്കൂ, സ്വന്തം ജോലി പോകുമെന്ന്‌ ഉറപ്പാക്കിയാണ്‌ ആ പെണ്‍കുട്ടികള്‍ സമരം ചെയ്‌തത്‌. അത്‌ അവരുടെ സര്‍ട്ടിഫിക്കറ്റുകള്‍ തിരിച്ചുകിട്ടാനുള്ള വെറും ആവശ്യത്തിനപ്പുറം തലമുറകള്‍ക്കുവേണ്ടിയും അനിയത്തിമാര്‍ക്കു വേണ്ടിയും കൂടിയുള്ള സമരം തന്നെയായി മാറുകയും ചെയ്‌തു. ഡല്‍ഹിയിലെ കുട്ടികളും സമരം ചെയ്‌തത്‌ അവര്‍ക്കു വേണ്ടി മാത്രമല്ല.
സമരവും പ്രതിഷേധവും തെരുവിലേയ്‌ക്ക്‌ ഇറങ്ങുകയും മാധ്യമങ്ങളില്‍ ചര്‍ച്ചയാവുകയും ചെയ്യുമ്പോള്‍ മാത്രമാണ്‌ കേരളത്തിലെ പെണ്‍കുട്ടികള്‍ പുറത്തെ പല നഴ്‌സിംഗ്‌ കോളജുകളിലും ആശുപത്രികളിലും അനുഭവിക്കുന്ന ബുദ്ധിമുട്ടുകള്‍ പുറത്തുവരുന്നത്‌. മുംബൈയും ഡല്‍ഹിയും സര്‍ക്കാരിനും നഴ്‌സിംഗ്‌ കൗണ്‍സിലിനും ജനപ്രതിനിധികള്‍ക്കും പാഠമായിരുന്നെങ്കില്‍ എന്നാഗ്രഹിക്കുന്ന കുടുംബങ്ങളുടെ എണ്ണം ഒന്നോ രണ്ടോ പത്തോ അല്ലെന്നുറപ്പല്ലേ.
ഭദ്രമായ തൊഴില്‍ ഉപാധികള്‍, സുരക്ഷിതമായ തൊഴില്‍ അന്തരീക്ഷം, മാന്യമായ പഠന സാഹചര്യങ്ങള്‍ തുടങ്ങിയവയൊക്കെ ഇവര്‍ക്ക്‌ ഉറപ്പു വരുത്തിയില്ലെങ്കില്‍ ഉണ്ടാതാന്‍ പോകുന്ന കുഴപ്പം ചെറുതല്ല. പോയവര്‍ പോയവര്‍ മനം മടുത്ത്‌ തിരിച്ചുവന്നാല്‍ എവിടെ ജോലി കൊടുക്കും? ഇനിയാരും പോകാതിരുന്നാലും എവിടെക്കൊടുക്കും ജോലി? ആരെയും ബുദ്ധിമുട്ടിക്കാതെ അതുങ്ങള്‍ പോയി സ്വസ്ഥമായി ജീവിക്കുമ്പോള്‍ ഒരു കൈത്താങ്ങ്‌ കൊടുക്കണമെന്നാണ്‌ കോട്ടയത്തും പത്തനംതിട്ടയിലും ഇടുക്കിയിലുമൊക്കെയുള്ള നിരവധി കുടുംബങ്ങള്‍ പറയുന്നത്‌. ഈ ഭാഗത്താണല്ലോ കേരളത്തിനു പുറത്ത്‌ നഴ്‌സിംഗ്‌ ജോലി ചെയ്യുന്നവരുടെ കുടുംബങ്ങള്‍ കൂടുതലായി ഉള്ളത്‌. ഈ ഭാഗത്തുനിന്നുള്ളവര്‍ തന്നെയാണല്ലോ കേരളം ഭരിക്കുന്നതും.
നഴ്‌സുമാര്‍ ഫ്‌ളോറന്‍സ്‌ നൈറ്റിംഗേലിന്റെ പിന്‍മുറക്കാരായി നന്മയുടെ മെഴുകുതിരിയേന്തുന്നവരാണെന്നതില്‍ സംശയമുള്ളവരുണ്ടാകില്ല. ചില വിവരദോഷികളായ ഭര്‍ത്താക്കന്മാരോ അവിവാഹിത യുവാക്കളോ മാത്രമാണ്‌ നഴ്‌സുമാരെ കുറ്റം പറയുക. ആദ്യത്തേതില്‍ അനുഭവത്തിന്റെ ചൂടുണ്ടെന്ന്‌ അവര്‍ പറയുന്നെങ്കില്‍, ആരുടെ കാര്യത്തിലാണ്‌ അതില്ലാത്തതെന്ന്‌ തിരിച്ചു ചോദിക്കേണ്ടി വരും. ആളുകളെ നല്ലതും ചീത്തയുമായി വേര്‍തിരിക്കുന്നത്‌ അവര്‍ ചെയ്യുന്ന ജോലിയുടെ അടിസ്ഥാനത്തിലവരുത് . അവിവാഹിത യുവജനങ്ങള്‍ക്ക്‌ പണ്ടത്തെപ്പോലെ ഇപ്പോള്‍ നഴ്‌സുമാരോട്‌ വലിയ വിരോധമൊന്നുമില്ല. കെട്ടി ഇവിടെ നിര്‍ത്തീട്ടു പോകരുതെന്നേയുള്ളു, വല്ല അമേരിക്കേലോ ബ്രിട്ടനിലോ ഗള്‍ഫിലോ കൊണ്ടുപൊയ്‌ക്കൊള്ളണം. നാട്ടിലായാലും വിദേശത്തായാലും നഴ്‌സുമാര്‍ നന്മയുടെ കൈത്തിരി തെളിയിച്ച്‌ ആശ്വാസമേകുന്നവര്‍തന്നെ. നമ്മുടെ സര്‍ക്കാരാശുപത്രികളിലെ ചിലര്‍ ഇതിന്‌ അപവാദമല്ലെന്നില്ല.
നഴ്‌സായി സ്വന്തം കുടുംബം പോറ്റാന്‍ മുംബൈയില്‍ പോയവരും നഴ്‌സിംഗ്‌ പഠിച്ച്‌ വല്ല വിധേനയും രക്ഷപ്പെടാന്‍ ഡല്‍ഹിയില്‍ പോയ കുട്ടികള്‍ അവിടെയും തെരുവില്‍ കിടന്നു സമരം ചെയ്‌ത്‌ എത്ര അഛനമ്മമാരെയാണ്‌ തീ തീറ്റിക്കുന്നത്‌. എന്നാലോ , വെറുതേ വായിട്ടലയ്‌ക്കുകയൊന്നുമല്ല ആ കുട്ടികളെന്ന്‌ അറിയാവുന്നതുകൊണ്ട്‌ കേരളം അപ്പാടെ അവരുടെ കൂടെ നിന്നു, നില്‍ക്കുന്നു എന്നത്‌ വലിയ കാര്യംതന്നെ.
മുംബൈയിലെ സ്വകാര്യ ആശുപത്രിയില്‍ ബീന എന്ന മലയാളി നഴ്‌സ്‌ മരിച്ചപ്പോഴാണ്‌ മറ്റു നഴ്‌സുമാര്‍ പ്രതിഷേധവുമായി ഇറങ്ങിത്തിരിച്ചതെങ്കില്‍ ഡല്‍ഹിയില്‍ സഹവിദ്യാര്‍ഥിനിയുടെ യൂണിഫോം വസ്‌ത്രം വലിച്ചുകീറിയതാണ്‌ മറ്റുള്ളവരെ പ്രകോപിപ്പിച്ചത്‌. പ്രിന്‍സിപ്പല്‍തന്നെയാണ്‌ അങ്ങനെ ചെയ്‌തത്‌. ബീനയ്‌ക്ക്‌ മതിയായ ചികില്‍സപോലും ലഭിച്ചിരുന്നില്ലത്രേ. നോക്കൂ, സ്വന്തം ജോലി പോകുമെന്ന്‌ ഉറപ്പാക്കിയാണ്‌ ആ പെണ്‍കുട്ടികള്‍ സമരം ചെയ്‌തത്‌. അത്‌ അവരുടെ സര്‍ട്ടിഫിക്കറ്റുകള്‍ തിരിച്ചുകിട്ടാനുള്ള വെറും ആവശ്യത്തിനപ്പുറം തലമുറകള്‍ക്കുവേണ്ടിയും അനിയത്തിമാര്‍ക്കു വേണ്ടിയും കൂടിയുള്ള സമരം തന്നെയായി മാറുകയും ചെയ്‌തു. ഡല്‍ഹിയിലെ കുട്ടികളും സമരം ചെയ്‌തത്‌ അവര്‍ക്കു വേണ്ടി മാത്രമല്ല.
സമരവും പ്രതിഷേധവും തെരുവിലേയ്‌ക്ക്‌ ഇറങ്ങുകയും മാധ്യമങ്ങളില്‍ ചര്‍ച്ചയാവുകയും ചെയ്യുമ്പോള്‍ മാത്രമാണ്‌ കേരളത്തിലെ പെണ്‍കുട്ടികള്‍ പുറത്തെ പല നഴ്‌സിംഗ്‌ കോളജുകളിലും ആശുപത്രികളിലും അനുഭവിക്കുന്ന ബുദ്ധിമുട്ടുകള്‍ പുറത്തുവരുന്നത്‌. മുംബൈയും ഡല്‍ഹിയും സര്‍ക്കാരിനും നഴ്‌സിംഗ്‌ കൗണ്‍സിലിനും ജനപ്രതിനിധികള്‍ക്കും പാഠമായിരുന്നെങ്കില്‍ എന്നാഗ്രഹിക്കുന്ന കുടുംബങ്ങളുടെ എണ്ണം ഒന്നോ രണ്ടോ പത്തോ അല്ലെന്നുറപ്പല്ലേ.
ഭദ്രമായ തൊഴില്‍ ഉപാധികള്‍, സുരക്ഷിതമായ തൊഴില്‍ അന്തരീക്ഷം, മാന്യമായ പഠന സാഹചര്യങ്ങള്‍ തുടങ്ങിയവയൊക്കെ ഇവര്‍ക്ക്‌ ഉറപ്പു വരുത്തിയില്ലെങ്കില്‍ ഉണ്ടാതാന്‍ പോകുന്ന കുഴപ്പം ചെറുതല്ല. പോയവര്‍ പോയവര്‍ മനം മടുത്ത്‌ തിരിച്ചുവന്നാല്‍ എവിടെ ജോലി കൊടുക്കും? ഇനിയാരും പോകാതിരുന്നാലും എവിടെക്കൊടുക്കും ജോലി? ആരെയും ബുദ്ധിമുട്ടിക്കാതെ അതുങ്ങള്‍ പോയി സ്വസ്ഥമായി ജീവിക്കുമ്പോള്‍ ഒരു കൈത്താങ്ങ്‌ കൊടുക്കണമെന്നാണ്‌ കോട്ടയത്തും പത്തനംതിട്ടയിലും ഇടുക്കിയിലുമൊക്കെയുള്ള നിരവധി കുടുംബങ്ങള്‍ പറയുന്നത്‌. ഈ ഭാഗത്താണല്ലോ കേരളത്തിനു പുറത്ത്‌ നഴ്‌സിംഗ്‌ ജോലി ചെയ്യുന്നവരുടെ കുടുംബങ്ങള്‍ കൂടുതലായി ഉള്ളത്‌. ഈ ഭാഗത്തുനിന്നുള്ളവര്‍ തന്നെയാണല്ലോ കേരളം ഭരിക്കുന്നതും.
പ്രൊഫ്‌.ജോണ്‍ കുരാക്കാര്‍
No comments:
Post a Comment