സ്വാമി വിവേകാനന്ദൻ ഭാരതീയ സംസ്കാരത്തിന്റെ വക്താവ്

സ്വാമി വിവേകാനന്ദൻ ഭാരതീയ സംസ്കാരത്തിന്റെ വക്താവ്

വേദാന്ത തത്ത്വശാസ്ത്രത്തിന്റെ ആധുനികകാലത്തെ ഏറ്റവും ശക്തനായ വക്താവും ഇന്ത്യയിലെമ്പാടും സ്വാധീനമറിയിച്ച ആത്മീയ ഗുരുവുമായിരുന്നു. രാമകൃഷ്ണ പരമഹംസന്റെ പ്രധാന ശിഷ്യനും രാമകൃഷ്ണ മഠം, രാമകൃഷ്ണ മിഷൻ എന്നിവയുടെ സ്ഥാപകനുമായ സ്വാമി വിവേകാനന്ദൻ .. സന്യാസിയാകുന്നതിനു മുൻ‌പ് നരേന്ദ്രനാഥ് ദത്ത എന്നായിരുന്നു പേർ. ഇന്ത്യയുടെ യുവത്വത്തെ തൊട്ടുണർത്താൻ വിവേകാനന്ദ സ്വാമിയുടെ പ്രബോധനങ്ങൾ സഹായകമായിട്ടുണ്ടെന്നാണ് പൊതുവേ വിലയിരുത്തപ്പെടുന്നത്. ആശയ സമ്പുഷ്ടമായ പ്രസംഗങ്ങൾക്കൊണ്ടും ഭയരഹിതമായ പ്രബോധനങ്ങൾക്കൊണ്ടും ഇന്ത്യയിലെമ്പാടും അനുയായികളെ സൃഷ്ടിച്ചെടുക്കാൻ ഇദ്ദേഹത്തിനു സാധിച്ചു.

വിവേകാനന്ദന്റെ ആവിർഭാവം ഭാരതീയ സംസ്കാരത്തിന്റെയും ഹിന്ദുമതത്തിന്റെയും ചരിത്രത്തിൽ പുതിയ അധ്യായത്തിന്റെ തുടക്കമായിരുന്നു. മതദാർശനികനെന്ന നിലയിൽ സ്വാമി വിവേകാനന്ദനെ രണ്ടു വ്യത്യസ്ത ദൃഷ്ടികോണുകളിൽനിന്നും അപഗ്രഥിക്കാം. ഒന്നാമത്തേത്, ശ്രീരാമനും ശ്രീകൃഷ്ണനും ശ്രീശങ്കരനും വ്യാഖ്യാനിച്ചു പ്രചരിപ്പിച്ച ഭാരതീയ മതതത്വശാസ്ത്രത്തെ, ആധുനിക വ്യാവസായിക ശാസ്ത്രീയ യുഗത്തിനനുസൃതമായി വ്യാഖ്യാനിച്ച ആധ്യാത്മികാചാര്യൻ എന്ന നിലയിലും രണ്ടാമത്തേത് മതസംസ്കാരത്തിന് ആധുനിക ശാസ്ത്രത്തിന്റെയും സാങ്കേതികവിദ്യയുടെയും ഭാഷയിൽ പുതിയ നിർവചനവും വ്യാഖ്യാനവും നൽകി ആയുസ്സ് നീട്ടിക്കൊടുത്ത ദാർശനികൻ എന്ന നിലയിലുമാണിത്. ഒരുവശത്ത് അദ്ദേഹം ഹിന്ദുമതത്തിനു മാനുഷികതയുടെയും ശാസ്ത്രീയതയുടെയും ആധുനികതയുടെയും പുതിയ മുഖം കൊടുത്തു. മറുവശത്ത്, ആധുനിക യുഗത്തിന്റെ മുഖമുദ്രകളായ ഭൗതികവാദം, ശാസ്ത്രീയ ഗവേഷണബുദ്ധി, യുക്തിചിന്ത ഇവയ്ക്കെതിരല്ല മതമെന്ന് ലോകത്തിനു കാണിച്ചുകൊടുത്തു.ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ ജന്മദിവസമായ ജനുവരി 12 ദേശീയ യുവജന ദിനമായി ആഘോഷിക്കുന്നു.

കൊൽക്കത്തയിലെ ഉത്തരഭാഗത്തെ സിംല എന്ന പട്ടണത്തിലെ ഒരു കുടുംബത്തിൽ നിയമപണ്ഡിതനും അഭിഭാഷകനുമായിരുന്ന വിശ്വനാഥ്‌ ദത്തയുടെയും വിദ്യാസമ്പന്നയും പുരാണപണ്ഡിതയുമായിരുന്ന ഭുവനേശ്വരിയുടെയും പത്തു മക്കളിൽ ആറാമത്തെ കുട്ടിയായിട്ടാണ് 1863 ജനുവരി 12 നു സ്വാമി വിവേകാനന്ദൻ എന്ന നരേന്ദ്രനാഥ് ദത്ത ജനിച്ചത്. അക്കാലത്ത് ഭാരതത്തിന്റെ തലസ്ഥാനം കൊൽക്കത്തയായിരുന്നു.ഈശ്വരനെ കാണാൻ സാധിക്കുമോ? എങ്ങനെയാണത്‌ സാധിക്കുക? ജീവിതത്തിന്റെ അർത്ഥമെന്താണ്‌? തുടങ്ങി പ്രപഞ്ചത്തിനേയും ഈശ്വരനെയും കുറിച്ചുള്ള നിരവധി ചോദ്യങ്ങൾ നിറഞ്ഞതായിരുന്നു നരേന്ദ്രന്റെ മനസ്സ്. വളരെയധികം സന്യാസിമാരെയും മറ്റും നരേന്ദ്രൻ കണ്ടെങ്കിലും ആർക്കും നരേന്ദ്രനെ തൃപ്തിപ്പെടുത്താൻ സാധിച്ചില്ല. അക്കാലത്ത്‌ തന്റെ ഇംഗ്ലീഷ്‌ അദ്ധ്യാപകനായിരുന്ന പ്രൊഫ. ഹേസ്റ്റിയിൽ നിന്നായിരുന്നു നരേന്ദ്രൻ ദക്ഷിണേശ്വരത്ത്‌ താമസിച്ചിരുന്ന ശ്രീരാമകൃഷ്ണ പരമഹംസനെ കുറിച്ച്‌ അറിഞ്ഞത്‌. നരേന്ദ്രന്റെ ജീവിതത്തിലെ വഴിത്തിരിവായിരുന്നു ശ്രീരാമകൃഷ്ണ പരമഹംസനുമായുള്ള കണ്ടുമുട്ടൽ .നരേന്ദ്രൻ തന്റെ ആത്മീയഗുരുവിനെ ആണ്‌ ശ്രീരാമകൃഷ്ണനിൽ കണ്ടത്‌. ശ്രീരാമകൃഷ്ണനാകട്ടെ നരേന്ദ്രനിൽ തന്റെ പിൻഗാമിയെയും കണ്ടെത്തി. ശ്രീരാമകൃഷ്ണന്റെ ആശയങ്ങൾ ജനങ്ങളിലേക്കെത്തിക്കാൻ ഒരു ഭാരതപര്യടനത്തിനായി വിവേകാനന്ദൻ പുറപ്പെട്ടു. വാരാണസി, അയോദ്ധ്യ വഴി ഹിമാലയപ്രദേശങ്ങളിൽ ആയിരുന്നു 1888-ലെ ആദ്യത്തെ യാത്ര. പിന്നീട് തെക്കേ ഇന്ത്യയിലേക്ക്‌ പുറപ്പെട്ട വിവേകാനന്ദൻ 1892-ൽ ബാംഗ്ലൂർ വഴി ഷൊർണൂരിൽ എത്തി.

ഇവിടെ ചട്ടമ്പിസ്വാമികൾ, ശ്രീനാരായണ ഗുരു എന്നിവരെക്കണ്ട്‌ വിവേകാനന്ദൻ സന്തുഷ്ടനായി. എങ്കിലും കേരളത്തിലെ ജാതിവിവേചനത്തിലും അനാചാരങ്ങളിലും അസ്വസ്ഥനായ സ്വാമികൾ മതപരിവർത്തനം നടത്തിയ താഴ്ന്നജാതിക്കാർക്ക് കിട്ടുന്ന സ്വാതന്ത്ര്യം പോലും മറ്റുള്ളവർക്ക് ലഭിക്കുന്നില്ല എന്ന അവസ്ഥ കണ്ട് ഈ മലബാറുകാരെല്ലാം മതഭ്രാന്തന്മാരാണ്‌, ഇവരുടെ വീടുകളത്രയും ഭ്രാന്താലയവും എന്നഭിപ്രായപ്പെട്ടു. പിന്നീട്‌ രാമേശ്വരം വഴി കന്യാകുമാരിയിലെത്തിയ സ്വാമികൾ, ഹിമാലയം മുതൽ കന്യാകുമാരി വരെ നീണ്ട യാത്രയിൽ കണ്ടത്‌ മഹത്തായൊരു പൈതൃകം നിരക്ഷരതയിലും അന്ധവിശ്വാസത്തിലും അനാചാരങ്ങളിലും ആണ്ടുപോകുന്നതാണ്‌. കന്യാകുമാരി കടലിൽ കണ്ട ഒരു വലിയ പാറയിലേക്ക്‌ നീന്തി ചെന്ന അദ്ദേഹം മണിക്കൂറുകളോളം അവിടെ ധ്യാനനിരതനായി ഇരുന്നു. ഒരു നവചൈതന്യവുമായാണ്‌ അദ്ദേഹം തിരിച്ചെത്തിയത്‌. ഈ പാറയാണ്‌ പിന്നീട്‌ വിവേകാനന്ദപ്പാറ ആയി മാറിയത്‌.

1893 സെപ്റ്റംബർ11ന് അമേരിക്കയിലെ ഷിക്കാഗോയിൽ നടന്ന സർവമത സമ്മേളനത്തിൽ പങ്കെടുത്തു കൊണ്ട് വിവേകാനന്ദൻ നടത്തിയ പ്രസംഗം ശ്രദ്ധേയമായിരുന്നു. ‘അമേരിക്കയിലെ എന്റെ സഹോദരി സഹോദരന്മാരെ’ എന്നു തുടങ്ങുന്ന വിഖ്യാതമായ പ്രസംഗം അമേരിക്കയുടെ ആത്മാവിനെ ആത്മാർത്ഥമായി സ്പർശിച്ചു. കൊളംബസ് അമേരിക്കയിലെത്തിയതിന്റെ നാനൂറാം വാർഷികത്തോടനുബന്ധിച്ച് ലോക കൊളംബസ് എക്സ്പോസിയേഷന്റെ ഭാഗമായ ലോകമത സമ്മേളനമയിരുന്നു അത്. ഇന്ത്യയുടെ ആത്മീയ ബൗദ്ധിക തേജസ്സായി ലോകം ഹൃദയം കീഴടക്കിയ സ്വാമി വിവേകാനന്ദന്റെ 155-ആ ജന്മദിനമായിരുന്നു ഈ ജനുവരി 12നു. 1985 മുതൽ വിവേകാനന്ദ ജയന്തി ദേശീയ യുവജനദിനമായാണ് ആഘോഷിക്കുന്നത് .

സ്വയം തളർന്നിരിക്കുമ്പോൾ എഴുന്നേറ്റ് നിൽക്കാൻ കരുത്തുപകരുന്ന ഒരു  ദർശനം  സ്വാമി വിവേകാനന്ദന്റേതുപോലെ മറ്റൊന്നില്ല. 

ആത്മവിശ്വാസമുണർത്തുന്ന ദർശനമാണത്. നവോത്ഥാനകാല നേട്ടങ്ങളിൽനിന്നുള്ള തിരിച്ചുനടത്തത്തിലേക്ക്‌ പോകുന്ന നമ്മുടെ വർത്തമാനത്തിന് വിവേകാനന്ദനിൽ  കരുത്തു പകരുന്ന തിരുത്തിന്റെ  മാർഗദർശിയെ കാണാം. പിന്നിടുന്ന രണ്ടാം പ്രളയത്തിൽ  നാം ഏറ്റവും കൂടുതൽ ഓർത്ത വചനം കേരളം ഒരു ഭ്രാന്താലയമാണെന്ന അദ്ദേഹത്തിന്റെ വെളിപാടാണ്. 1892ൽ നടത്തിയ കേരളപര്യടനം അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഹൃദയത്തിലേല്പിച്ച മുറിവുകളാണ് ആ വേദനിക്കുന്ന വിളിച്ചുപറയലിന്റെ  വേരുകൾ. തൊട്ടുകൂടായ്മ, തീണ്ടിക്കൂടായ്മ; വഴിനടക്കാൻ പറ്റാത്തവിധം മനുഷ്യരെ വിഭജിച്ചുനിർത്തിയ അയിത്താചാരങ്ങളിൽ കേരളം അകപ്പെട്ടുകിടന്ന അവസ്ഥയെ വിശദീകരിക്കാൻ പറ്റിയ ഉത്തമ രൂപകം തന്നെയായിരുന്നു ഭ്രാന്താലയം.

വ്യക്തിപരമായ ചിത്തഭ്രമങ്ങളെയല്ല ആ പ്രകോപനം കൊണ്ട്  സ്വാമി ഉദ്ദേശിച്ചത് എന്ന് വ്യക്തമാണ്. സമൂഹം ഭിന്നിച്ചുനിൽക്കാനായി തിരഞ്ഞെടുത്ത ദുരാചാരങ്ങളുടെ ഭീകരതയെ ചൂണ്ടിക്കാട്ടി അവരെ ഉണർത്താനാണ്  127 വർഷംമുമ്പ്  ഭ്രാന്താലത്തിലെ മനുഷ്യരേ എന്ന് സ്വാമി നമ്മെ വിളിച്ചത്. ആ വിളി നാം കേട്ടില്ല എന്ന് പറയാനാകില്ല. ആധുനിക കേരളം കെട്ടിപ്പെടുത്തതായി നാം കരുതുന്ന നവോത്ഥാനത്തിന്റെ സന്ദേശവാഹകർ പണിയെടുത്തത് ആ കുത്തിയുണർത്തലിന്റെ വെളിച്ചത്തിലായിരുന്നു. സ്വാമി വിവേകാനന്ദനെ ഓർക്കാൻ വീണ്ടും ഒരു ദേശീയ യുവജനദിനം കൂടിവന്നുചേരുമ്പോൾ ആ വെളിച്ചത്തിന് എന്തുസംഭവിച്ചു എന്ന് ആലോചിക്കുകയെന്നത്  പ്രധാനമാണ്. അതിന്  നാം ബാധ്യസ്ഥരായ ചരിത്രസന്ദർഭമാണിത്. നമ്മെ സൃഷ്ടിച്ച കാലത്തോട് നീതിപുലർത്താൻ ഈ രാജ്യത്തിന്റെ  ഭാവിപ്രതീക്ഷയായ യുവതലമുറ സ്വയം ഏറ്റെടുത്ത് നടത്തേണ്ട ആത്മപരിശോധനയാണിത്.

പലതരം ആത്മീയ ആചാര്യൻമാരെ നാം കണ്ടിട്ടുണ്ട്. സ്വാമി വിവേകാനന്ദന്റെ പ്രത്യേകത അദ്ദേഹത്തിന്റെ ദർശനം തീർത്തും പ്രായോഗികതയിൽ ഊന്നിനിന്നുകൊണ്ടുള്ള ഒന്നാണെന്നതാണ്. നാം ജീവിക്കുന്ന സമൂഹത്തെ അടിമുടി മെച്ചപ്പെടുത്താനും മാറ്റിത്തീർക്കാനും ലക്ഷ്യമിട്ടുകൊണ്ടുള്ള ഒരു കർമപദ്ധതി തന്നെയാണത്. മതത്തെ യുക്തിചിന്തയ്ക്ക് എതിരായല്ല സ്വാമി പ്രതിഷ്ഠിച്ചത്. ജാതി മത ചിന്തകൾക്കതീതമായി  ആത്മീയമായി മുന്നോട്ടുപോകാൻ മനുഷ്യരെ തുണയ്ക്കുന്ന പ്രായോഗികതയായാണ്. ഇരുമ്പിന്റെ മാംസപേശിയും ഉരുക്കിന്റെ ഞരമ്പുകളും അതിമാനുഷികമായ ഇച്ഛാശക്തിയുമുള്ള ഒരു തലമുറയെ അത് വിഭാവനം ചെയ്തു. അടിമകളെപ്പോലെയല്ല നാം ജോലിചെയ്യേണ്ടത് എന്ന് ഉദ്‌ബോധിപ്പിക്കുന്നതിലൂടെ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ സമഗ്രതയിൽ ഊന്നിനിന്നു. എന്നാൽ,  ആ വാക്കുകൾ സൗകര്യംപോലെ മറന്നു എന്നതാണ് ഇന്ന് നാം നേരിടുന്ന ആത്മീയ പ്രതിസന്ധി.എഴുന്നേൽക്കുക, പ്രവർത്തിക്കുക, ലക്ഷ്യംനേടുന്നതുവരെ യത്നിക്കുക എന്ന സ്വാമി വിവേകാനന്ദന്റെ ആഹ്വാനം തന്റെ കാര്യത്തിലേക്ക് മാത്രമായി, ഉള്ളോട്ട് പിൻവാങ്ങുന്ന എല്ലാവർക്കും ബാധകമായ ഉണർത്തുപാട്ടാണ്. സ്വാമിജിയെ അറിഞ്ഞപ്പോൾ എന്റെ രാജ്യസ്നേഹം ആയിരംമടങ്ങായി എന്ന ഗാന്ധിജിയുടെ ഓർമപ്പെടുത്തലിന്റെ പ്രസക്തി ഇവിടെയാണ്.

അന്ധവിശ്വാസങ്ങളിലും ദുരാചാരങ്ങളിലും രാജ്യത്തെ കെട്ടിയിടാൻ  രാജ്യസ്നേഹികൾക്കാവില്ല. ഈനാട് ഒരു  ഭ്രാന്താലയമാവാതിരിക്കാൻ ഉയിർത്തെഴുന്നേൽക്കുക എന്നത് തന്നെയാകട്ടെ ഈ ദേശീയ യുവജന ദിനത്തിൽ നാം ഓർത്തെടുക്കേണ്ട പ്രതിജ്ഞ. .

പ്രൊഫ്. ജോൺ കുരാക്കാർ

ലെനിന്‍ രാജേന്ദ്രൻ -കവിതയെഴുതിയ ചലച്ചിത്രകാരൻ..

ലെനിന്‍ രാജേന്ദ്രൻ -കവിതയെഴുതിയ ചലച്ചിത്രകാരൻ..

വിട്ടുവീഴ്ചയില്ലാത്ത കലാതപസ്യയിലൂടെ  മലയാളിയുടെ ഹൃദയത്തിൽ ഇടംപിടിച്ച പ്രിയസംവിധായകൻ  ലെനിൻ രാജേന്ദ്രൻ .അദ്ദേഹത്തിൻറെ  ആദ്യ ചിത്രം  "വേനല്‍" ആയിരുന്നു . അദ്ദേഹത്തിൻറെ  പല സിനിമകള്‍ക്കും പേര് പ്രത്യേകമായി നിരീക്ഷിച്ചാല്‍ പലതും കാലവും കാലാവസ്ഥയുമൊക്കെയായാണ് ചേര്‍ന്നു നില്‍ക്കുന്നതെന്ന് കാണാം. കയ്യൂര്‍ സംഭവമെന്ന കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് ഇതിഹാസത്തെ അഭ്രപാളിയില്‍ എത്തിച്ചപ്പോള്‍ അതിന് നല്‍കിയ പേര് മീനമാസത്തിലെ സൂര്യനെന്ന്..മഴ, രാത്രിമഴ, മകരമഞ്ഞ്, ഇടവപ്പാതി എന്നിങ്ങനെ പോകുന്നു സിനിമയുടെ പേരുകള്‍. ചില്ല്, പുരാവൃത്തം, വചനം, കുലം എന്നീ സിനിമകളും ഈ നിഗമനത്തോട് ചേര്‍ത്തു നിര്‍ത്താവുന്നതാണ്. ഒരര്‍ഥത്തില്‍ ചരിത്രത്തിന്റെ പുനര്‍വായന വേറിട്ട രീതിയില്‍ നടത്തിയ സ്വാതി തിരുനാളിനെയും ഈ ഗണത്തില്‍ തന്നെ ഉള്‍പ്പെടുത്താവുന്നതാണ്. പ്രേം നസീറിനെ കാണ്മാനില്ല, ദൈവത്തിന്റെ വികൃതികള്‍, അന്യര്‍ എന്നിവ പേരിടലിന്റെ പ്രത്യേകതയില്‍ ഈ നിഗമനത്തിന് പുറത്താണെങ്കിലും ഉള്ളടക്കത്തില്‍ അതുള്‍ക്കൊള്ളുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ട്.

വേറിട്ട സിനിമാ വ്യക്തിത്വം, സംവിധായക രംഗത്തെ അല്‍ഭുതപ്രതിഭ എന്നിങ്ങനെയുള്ള പതിവ് വിശേഷണങ്ങള്‍ക്കപ്പുറം ലെനിന്‍ എന്ന സംവിധായകനെ ഈയൊരു തലത്തില്‍ കൂടി നിരീക്ഷിക്കുമ്പോഴാണ് പൂര്‍ണമാവുക എന്നാണ് തോന്നുന്നത്. കാലമില്ലാതെ ജീവിതവും ജീവിതമില്ലാതെ കാലവുമില്ല എന്ന പരസ്പരപൂരകത്തെ അര്‍ഥപൂര്‍ണമായി അദ്ദേഹം ഉള്‍ക്കൊണ്ടുവെന്നാണ് സ്വന്തം സിനിമകളുടെ പേരിടലില്‍ പോലും കാട്ടിയ വൈഭവം വ്യക്തമാക്കുന്നത്. അതോടൊപ്പം തന്നെ ആദ്യത്തേത് മുതല്‍ അവസാനത്തേത് വരെയുള്ള എല്ലാ സിനിമകളിലും തന്റെ രാഷ്ട്രീയം ഉള്‍ച്ചേര്‍ത്തുള്ള ജീവിത വീക്ഷണങ്ങള്‍ തന്നെയാണ് ലെനിന്‍ രാജേന്ദ്രന്‍ അവതരിപ്പിക്കാന്‍  ചരിത്രത്തില്‍ വ്യത്യസ്തമായ കാഴ്ചപ്പാടുകളില്‍ വിലയിരുത്തപ്പെട്ട ജന്മിത്വ വിരുദ്ധ സമരമായിരുന്നു കയ്യൂര്‍ സംഭവത്തിലേക്ക് വഴിവച്ചത്. കണ്ണൂര്‍ സെന്‍ട്രല്‍ ജയിലില്‍ നടപ്പിലാക്കപ്പെട്ട വധശിക്ഷയിലൂടെ നാലുപേരുടെ രക്തസാക്ഷിത്വത്തിലേക്ക് നയിച്ച പ്രസ്തുത സംഭവത്തെ ഹൃദയസ്പര്‍ശിയായ സിനിമയായി മലയാളി പ്രേക്ഷകരുടെ മനസിലേക്ക് സന്നിവേശിപ്പിക്കാന്‍ അദ്ദേഹത്തിനായി. ഒരു പക്ഷേ പുസ്തകങ്ങളിലൂടെ അവയെ വായിച്ചവരേക്കാള്‍ എത്രയോ മടങ്ങുപേര്‍ ആ ചരിത്രത്തെ അടുത്തറിഞ്ഞത് മീനമാസത്തിലെ സൂര്യനെന്ന സിനിമയിലൂടെ ആയിരിക്കും.

എം മുകുന്ദന്റെ ദൈവത്തിന്റെ വികൃതികള്‍ എന്ന ഹൃദയസ്പര്‍ശിയായ നോവല്‍ അതേ പേരിലും മാധവിക്കുട്ടിയുടെ നഷ്ടപ്പെട്ട നീലാംബരി, മഴയെന്ന പേരിലും ലെനിന്റെ സംവിധായക മികവില്‍ മലയാളികള്‍ക്ക് അനുഭവവേദ്യമായ ചലച്ചിത്രകാവ്യമായി. സ്വാതിതിരുനാളിന്റെ ജീവിതവും അങ്ങനെ മലയാളിയുടെ അനുഭവമാക്കുന്നതിന് ലെനിന്റെ പ്രതിഭയ്ക്ക് സാധിച്ചു. അല്‍ഫോണ്‍സച്ചന്‍ എന്ന മുകുന്ദന്‍ കഥാപാത്രത്തെ നായകരംഗത്ത് പ്രതിഷ്ഠിച്ചപ്പോള്‍ മയ്യഴിയെന്ന പ്രദേശം ഫ്രഞ്ച് അധിനിവേശത്തില്‍ നിന്ന് സ്വാതന്ത്ര്യം നേടിയശേഷം അവിടെയവശേഷിച്ച ഫ്രഞ്ചുകാരുടെ ജീവിതവും വ്യഥകളും അന്യതാത്വവും പ്രേക്ഷകരുടെ കൂടി വേദനയായി മാറുന്നു. ഫ്രഞ്ച് അധിനിവേശ വിരുദ്ധ പോരാട്ടത്തെ തള്ളിപ്പറയാതെ തന്നെ അത് നിര്‍വഹിക്കുന്നതിന് അപാരമായ കയ്യടക്കം വേണ്ടതുണ്ട്. അതില്‍ ലെനിന്‍ വിജയിക്കുക തന്നെ ചെയ്യുന്നു.

ഏറ്റവും ഒടുവില്‍ അദ്ദേഹം സംവിധാനം ചെയ്ത സിനിമ അന്യര്‍ ഇപ്പോള്‍ ഏറ്റവും പ്രസക്തമാകുന്നൊരു വിഷയത്തെയാണ് അഭിസംബോധന ചെയ്തത്. കേരളത്തിലെ അപകടകരമായ വര്‍ഗീയ ധ്രുവീകരണത്തെ. സമകാലികമായി നോക്കുമ്പോള്‍ അന്യര്‍ എന്ന സിനിമ കൂടുതല്‍ പ്രസക്തമാവുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ട്.ചലച്ചിത്ര സംവിധാനത്തില്‍ മാത്രമല്ല സംഘാടനത്തിലും ലെനിന്‍ രാജേന്ദ്രന്‍ തന്റേതായ വ്യക്തിമുദ്ര പതിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്. സംസ്ഥാന ചലച്ചിത്ര വികസന കോര്‍പ്പറേഷനില്‍ ഫിലിം ഓഫീസര്‍ എന്ന നിലയിലും നിലവില്‍ ചലച്ചിത്ര വികസന കോര്‍പ്പറേഷന്‍ ചെയര്‍മാന്‍ എന്ന നിലയിലും ചലച്ചിത്ര മേളകളുടെയും സിനിമാ നിര്‍മാണ മേഖലയുടെയും സംഘാടനത്തിലും അദ്ദേഹത്തിന്റെ പങ്കാളിത്തമുണ്ടായിരുന്നു.

ദൈവത്തിന്റെ വികൃതികളും മഴയും മികച്ച ചിത്രത്തിനുള്ള സംസ്ഥാന ചലച്ചിത്ര പുരസ്‌കാരങ്ങള്‍ നേടിയപ്പോള്‍ രാത്രിമഴയിലൂടെ മികച്ച സംവിധായകനുള്ള അവാര്‍ഡും അദ്ദേഹത്തിന് ലഭിച്ചു. ദേശീയസംസ്ഥാന അവാര്‍ഡ് കമ്മിറ്റികളില്‍ ജൂറി അംഗമായിരുന്നു. സിനിമയ്ക്കപ്പുറത്ത് കെ പി എ സി യുടെ രാജാ രവിവര്‍മ്മ ഉള്‍പ്പെടെ നാല് നാടകങ്ങളും സംവിധാനം ചെയ്ത ലെനിന്‍ രാജേന്ദ്രന്‍ നാടകവും തന്റെ തട്ടകമാണെന്ന് അടയാളപ്പെടുത്തി. നിര്‍മാതാവ്, ടെലിഫിലിം, ഡോക്യുമെന്ററി എന്നിവയിലും അദ്ദേഹം തന്നെ അടയാളപ്പെടുത്തി. പുസ്തകങ്ങളും അദ്ദേഹത്തിന്റെ തൂലികയിലൂടെ മലയാളി വായനക്കാരുടെ ഇഷ്ട വിഭവങ്ങളായിട്ടുണ്ട്. കാലത്തോടൊപ്പം കാലാവസ്ഥയോടും താന്‍ ചെറുപ്പം മുതല്‍ കൊണ്ടു നടന്ന ഇടതുപക്ഷ രാഷ്ട്രീയത്തോടുമുള്ള പ്രതിബദ്ധത സിനിമ ഉള്‍പ്പെടെയുള്ള കലാസപര്യകളില്‍ എഴുതിച്ചേര്‍ത്താണ് ലെനിന്‍ രാജേന്ദ്രന്‍ തന്റെ ജീവിതവചനം അവസാനിപ്പിക്കുന്നത് .ലോകം  ഇടിഞ്ഞു വീണോട്ടേ, നമുക്ക് താങ്ങി നിർത്താമല്ലോ എന്നു പറയുന്ന ഒരു മനുഷ്യൻ- അതായിരുന്നു ലെനിൻ രാജേന്ദ്രൻ ! ജീവിതത്തെ ഇത്ര ലാഘവത്തോടെ സമീപിച്ച ഒരാളെ അപൂർവമായേ കണ്ടിട്ടുള്ളൂ.എൺപതുകളിൽ അദ്ദേഹം ചെയ്ത 'പ്രേംനസീറിനെ കാൺമാനില്ല' പോലെ തൊഴിലില്ലായ്മയെ ഇത്ര തീക്ഷ്ണമായി പ്രതിഫലിപ്പിച്ച ചിത്രം ഇന്ത്യൻ സിനിമയിൽ ഉണ്ടായിട്ടുണ്ടോയെന്നു സംശയമാണ്.

ആൾദൈവങ്ങളെക്കുറിച്ച് അദ്ദേഹം സംവിധാനം ചെയ്ത 'വചനം' പോലൊരു സിനിമ ഇക്കാലത്തു ചിന്തിക്കാൻ പോലും കഴിയില്ല. ഇതിനെല്ലാം കാരണം അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഉള്ളിലുണ്ടായിരുന്ന എഴുത്തുകാരനാണ്. ഏതു വിഷയത്തെയും കൃത്യമായ കാഴ്ചപ്പാടെ സമീപിച്ചു. കവികളെപ്പോലെ ദർശനമുണ്ടാകുക എന്നൊക്കെ പറയാറില്ലേ, അത് ലെനിൽ രാജേന്ദ്രന് എന്തുകൊണ്ടും യോജിക്കും. അടിസ്ഥാനവർഗത്തിന്റെയും സാധാരണ സർക്കാർ ജീവനക്കാരുടെയും വേദനകൾ കണ്ടയൊരാളെന്ന നിലയിൽ ഏറ്റവും താഴെയുള്ള മനുഷ്യർക്കൊപ്പം നിൽക്കണം, അവരെ അറിയണം എന്ന രാഷ്ട്രീയബോധ്യമാണ് വച്ചുപുലർത്തിയത്.വലിയ ആളുകൾക്കൊപ്പം കസേര പങ്കിട്ടപ്പോഴും ഏറ്റവും താഴെയുള്ള ജനങ്ങളെയും അദ്ദേഹം കണ്ടു, ഒപ്പം ചേർത്തുനിർത്തി.

 തികഞ്ഞ രാഷ്ട്രീയബോധവും ആവിഷ്കാരത്തിലെ വിട്ടുവീഴ്ചയില്ലാത്ത കലാപരതയുമാണ് ലെനിൻ സിനിമകളുടെ മുഖമുദ്ര. കാലത്തിൽ കൊത്തിവെച്ച ശില്പങ്ങളായി എന്നും അവ വേറിട്ടുനിന്നു.അടിയന്തരാവസ്ഥയ്ക്കുശേഷമുള്ള മലയാളത്തിലെ രാഷ്ട്രീയപക്ഷപാതമുള്ള കലാസിനിമയുടെ ഭാഗമായാണ് ലെനിൻ എഴുപതുകളുടെ അന്ത്യത്തിൽ ഉയർന്നുവന്നത്. ഇടതുപക്ഷത്ത് ഉറച്ചുനിന്ന പി.എ. ബക്കറുമായുള്ള സൗഹൃദത്തിൽ തുടങ്ങിയ ആ ചലച്ചിത്രജീവിതം പ്രണയവും രാഷ്ട്രീയവും കൈകോർത്ത വേനൽ (1981), ചില്ല് (1982) എന്നീ സിനിമകളിലൂടെ യൗവനത്തിന്റെ പുതിയ മുഖം വരച്ചുകാട്ടി. 1983-ൽ അന്നത്തെ താരനായകനായ പ്രേംനസീറിനെ തീർത്തും വേറിട്ട വേഷപ്പകർച്ചയ്ക്ക് വിധേയനാക്കി ‘പ്രേംനസീറിനെ കാണാനില്ല’ എന്ന പരീക്ഷണത്തിലൂടെ മുഖ്യധാരാ സിനിമയെ അമ്പരപ്പിച്ചു. കയ്യൂർ വിപ്ലവചരിത്രത്തെ വെള്ളിത്തിരയിൽ അടയാളപ്പെടുത്തിയ എക്കാലത്തെയും ക്ലാസിക്കായ ‘മീനമാസത്തിലെ സൂര്യ’നായിരുന്നു (1985) അടുത്ത ചിത്രം. 1987-ൽ സ്വാതിതിരുനാളിലൂടെ തിരുവിതാംകൂർ ചരിത്രത്തിന്റെ അവിസ്മരണീയമായ അധ്യായത്തെ സിനിമയിലെഴുതി.

പുരാവൃത്തം (1988), വചനം (1989), അന്യർ (2003) തുടങ്ങിയ സിനിമകൾ വിട്ടുവീഴ്ചയില്ലാത്ത നിലപാടുകൾക്ക് ജനഹൃദയങ്ങളിൽ എത്താനുള്ള അന്വേഷണങ്ങളായിരുന്നു. മലയാളത്തിലെ എക്കാലത്തെയും മികച്ച സിനിമ എന്ന് ഉറച്ചുപറയാവുന്ന രചനയാണ് എം. മുകുന്ദന്റെ നോവലിന്റെ ആസ്പദമാക്കിയുള്ള ദൈവത്തിന്റെ വികൃതികൾ (1992). മയ്യഴിപ്പുഴയുടെ തീരങ്ങളിലെ ഫ്രഞ്ച് അധിനിവേശത്തിന്റെ ഓർമകളുടെയും ജീവിതത്തിന്റെയും ബാക്കിപത്രം തന്നെയായിരുന്നു അത്. കുലം (1997) മാർത്താണ്ഡവർമയുടെ ചരിത്രനോവലിലൂടെയും മഴ (2000) മാധവിക്കുട്ടിയുടെ കഥാലോകത്തിലൂടെയും യാത്രചെയ്യുന്നു. മകരമഞ്ഞ് (2011) രാജാ രവിവർമയുടെ ചിത്രങ്ങളുടെ പരിസരത്തിലേക്കുള്ള അന്വേഷണമാണ്. രാത്രിമഴ (2007), ഇടവപ്പാതി (2016) എന്നീ സിനിമകളിലൂടെ   പ്രകൃതിയും പ്രണയവും ലെനിന്റെ ചിത്രപ്രപഞ്ചത്തിൽ ഇടംപിടിക്കുന്നു.

നിരവധി ദേശീയ അന്താരാഷ്ട്ര ചലച്ചിത്രോത്സവങ്ങളിൽ മലയാളത്തിന്റെ അഭിമാനമായ സിനിമകളാണ് ലെനിന്റേത്. ദേശീയ, സംസ്ഥാന പുരസ്കാരങ്ങളിലും അവ തലയെടുപ്പോടെ നിന്നു. കലാസിനിമകൾ ആവിഷ്കാരത്തിന്റെ ക്ലിഷ്ടതയാൽ മനുഷ്യരിൽ നിന്നകലുകയും വാണിജ്യ സിനിമകൾ ഹൃദയങ്ങളിൽ വിഷംപുരട്ടി സാമൂഹിക വിരുദ്ധതയുടെ ആഘോഷമാവുകയും ചെയ്ത നാല് ദശകക്കാലത്ത് ചരിത്രബോധവും സാമൂഹികബോധവും അടിയറവെയ്ക്കാതെ കലയുടെ കൊടിക്കൂറ ജനപക്ഷത്തുനിന്ന് ഉയർത്തിപ്പിടിച്ചു എന്നതാണ് ലെനിൻ രാജേന്ദ്രനെ എന്നും പ്രിയപ്പെട്ടവനാക്കിയത്.

പ്രൊഫ്. ജോൺ കുരാക്കാർ

KOTTARKARA COLLEGE LANGUAGE DEPARTMENT TEACHERS VISITED VELANKANNY MATHA CHURCH.

KOTTARKARA COLLEGE LANGUAGE DEPARTMENT TEACHERS VISITED VELANKANNY MATHA CHURCH.

Kottarakara College Language Department teachers visisted Velankanny matha church on 17^th and 18^th January,2019.This is one of the most important place for Christian faith people and is very much famous for mother Mary and child Jesus. The story tell that a Dutch sailor with no hope of survival prayed to mother Mary and she let him survive and he also saw the image of mother Mary holding the child with the blessings of which he survived so based on which he went to the shore and constructed this church as a note of thanks and to make people aware of the miracle which he have experienced and to share this with others. Today a lot of foreign. Tourists along with the domestic people visit this place to pay their respects and to receive blessings. This place is not restricted to Christians alone and a number of people from other religions also do visit this place.

Prof. John Kurakar